Een kauwgombal lijkt aantrekkelijk, zo kleurig en zoet.
Je stopt hem in je mond. Je positioneert hem tussen je beste kiezen en sluit je kaak. De mooie buitenkant breekt en de binnenkant overspoeld je met een sensationele zoetigheid. Binnen een mum van tijd is je gehele mond voorzien van een zoete smaak. Na de eerste overdonderende indruk wil je meer. Al snel begint het gulzige kauwen, want je wilt alles eruit halen en wel zo snel mogelijk. Na een tijdje bemerk je dat de smaak afneemt en zelfs helemaal verdwijnt. De mooie zoete kauwgombal is veranderd in enkel gekauwd gom. Het enige wat veranderd is ten opzichte van zijn originele naam is zijn vorm. Het is geen bal meer. Wat de bal ook kwijt is, is de sensatie die het een paar ogenblikken nog wel veroorzaakte. De bal is zijn werking kwijt, de kern is bereikt en het enige wat daarvan over is, is taaie gom. De bal wordt uitgespuugd zodat hij geen kans krijgt om negatieve gedachten of irritaties te veroorzaken.
Het lijkt alsof wij mensen tegenwoordig goed geworden zijn in het toepassen van deze werkwijze. Dingen, mensen en spullen zijn alleen maar interessant tot de ‘saaie, degelijke’ kern bereikt word.
Als eenmaal alle geur, smaak, kleur en sensatie voorbij is spugen we het uit en gaan we door naar het volgende interessante voorwerp. Wij worden namelijk niet blij van een saai en degelijk. Wij willen sensatie, zoveel mogelijk. Daarbij missen we de echte essentie. Een kauwgom bal is niet veel anders dan een gom waarop je kan kauwen in balvorm. De balvorm is er natuurlijk alleen om het snoepje een aantrekkelijk uiterlijk te geven. Want wie koopt er nou snoepjes die er niet kleurig en glimmend uitzien? Zodra het echt om het kauwen van gom gaat, wordt het saai en vervelend. Maar uiteindelijk is dat wel het bestaansrecht van de kauwgom. Misschien is het niet meer lekker om op te kauwen maar er zijn vast andere dingen met dit gom te doen.
Zie enkele ideeën in onderstaande link!
http://kauwgom.wordpress.com/2009/04/01/wees-creatief-met-kauwgom/
Mijn ervaring leert dat mensen om mij heen graag grijpen naar een mooie kauwgombal. En ook heel graag altijd een kauwgombal willen zijn. Maar een kauwgombal kan niet altijd lekker zoet zijn. Vraag je dan af wat je dan kunt doen om toch te genieten van de overgebleven gom. Kijk niet naar wat je niet meer hebt maar kijk naar datgene wat je ervoor terug hebt gekregen. Een stukje uitgekauwd gom straalt misschien pas weer in bijzijn van andere stukjes gom. Als mens is het onmogelijk altijd die mooie kauwgombal te zijn. Een echte vriend gooit je niet weg als het sensationele eraf is. Een vriend blijft en kijkt naar de mogelijkheden om samen stralen. Eigenlijk zijn we diep van binnen allemaal saaie uitgekauwde gom. Een kern die we niet kunnen ontkennen en die er altijd zal zijn. En zo samen kan dat toch iets heel moois worden!
Deze geweldige kunstwerkjes zag ik in het trappenhuis van Sagrada Familia in Barcelona.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten