Mijn achterdochtige liefde was niet blind
In het verleden al eens niet oprecht bemind
Sceptisch en afwachtend toen ik je zag in de kroeg
Mag ik je nummer is alles wat je me vroeg
Het eerste oogcontact raakte mijn gevoel
Onrustig van binnen maar ik reageerde koel
Je vrolijke ogen en je stralende lach
Een geweldige man die ik in je zag
Het klikte goed, we hadden het fijn samen
Volop zon als we bij elkaar kwamen
Maar je drukke leven kon ons niet aan
Ineens besloot je me in de regen te laten staan
Mijn vonnis door jou uitgesproken
Die woorden hebben mijn hart gebroken
Alles in één zin vervlogen
Onbedoeld toch weer tegen me gelogen
Ik wil jou nog lang niet kwijt
Maar kan steeds niet normaal met je praten
Nu vraag ik tot mijn grote spijt
Zou je gauw mijn hart willen verlaten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten