23 maart 2010 ’s-Hertogenbosch
Lieve Els,
Allereerst, gefeliciteerd met je 50e verjaardag!
Ik ben op het moment dat ik dit schrijf precies de helft van jou leeftijd. Ik werk bij Avans Hogeschool in de ondersteuning dat weet je je vast nog wel te herinneren. Verder ziet mijn dagelijkse ritme er een beetje als volgt uit: op maandag en donderdag naar de sportschool om te bodypumpen (met gewichten op een stang), op dinsdag standaard bij pap en mam eten, woensdags schrijfclub (ook op school) en daarna boksles. Op vrijdag lekker de stad in voor een borrel, zaterdag is voor het huishouden en zondag om te chillen. En dan natuurlijk elke ochtend vroeg eruit om vóór het werk een rondje te gaan hardlopen. Ik ben benieuwd naar hoe dat nu voor je is, sport je nog steeds en leven pap en mam überhaupt nog? Ben je ooit echt gaan boksen, heb je ooit meer kunnen hardlopen dan 10 km en doe je nog wat met je Visagie diploma? Zijn deze dingen überhaupt nog wel belangrijk of ben je bezig met andere dingen in het leven?
Heb je gevonden wat je echte passies zijn? Weet je wie je bent?
Heb je nu een gezin, en hoe is dat voor je? Ik denk namelijk dat dat eigenlijk niks voor me is. Heb je je droomman gevonden en is hij nog steeds bij je, wat voor type is het eigenlijk geworden? Ben je nog voor die tatoeage gegaan? Hebben Pien en Muis nog lang geleefd?
Al die vragen… vragen waarop ik nu nog geen antwoorden weet maar waar ik in de komende 25 jaar antwoord op hoop te vinden. Maar misschien lijkt dit wel geneuzel in jouw ogen. Wie weet ben jij nu zo’n persoon waar ik nu zo ontzettend naar op kijk. Ik hoop dat het leven je toe zal lachen en mijn dromen uitgekomen zijn en er nieuwe dromen ontstaan zijn. Wauw ik ben zo benieuwd naar jouw leven, er is zoveel wat ik wil weten dat mijn hoofd er van over spoelt…
Over 25 jaar zal ik het weten, en waarschijnlijk verschijnt er dan een glimlach op mijn gezicht na het lezen van deze brief.
Groetjes
Els
Geen opmerkingen:
Een reactie posten