zondag 17 januari 2010

tot het leven weer volledig naar me lacht..

Verscholen in een ander,
verloren door het verleden
gedeelte van jezelf
zwaktes eindeloos vermeden
nooit klaar voor acceptatie
altijd onbewust gestreden

gevoed door andermans verwachting
gestimuleerd door aandacht
ineens...alsof het licht weer aanging
en de toekomst dichterbij bracht


iedere twijfel overdacht
net zo lang,
tot het leven weer volledig naar me lacht..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten